هسته فریت | Ferrite core

هسته فریت Ferrite core، هسته‌هایی از جنس فریت از انواع هسته‌های مغناطیسی هستند. از آن‌ها برای ساخت ترانسفورماتور‌ها و سلف‌های فرکانس بالا (فرکانس سوئیچینگ) استفاده می‌شود.

فریت آلیاژی از اکسید آهن، روی و منگنز یا نیکل است که در دسته بندی مواد مغناطیسی در دسته فرومغناطیس نرم قرار می‌گیرد.

هسته فریت  دارای ضریب نفوذپذیری بالا و هدایت الکتریکی کم هستند.

کم بودن هدایت الکتریکی منجر به تلفات جریان گردابی بسیار ناچیزی در این هسته‌ها می‌گردد. بنابراین می‌توان از فریت‌ها در فرکانس‌های بالا تا چند مگاهرتز هم استفاده کرد.

هسته‌های فریت در شکل‌های متنوعی در بازار موجود هستند. هر کدام از اشکال این هسته‌ها جهت کاربرد خاصی طراحی شده است که می‌توان بر اساس شکل ظاهری دسته بندی کرد.

هسته های فریت با توجه به اندازه و فرکانس عملکرد آنها ، دارای دو ناحیه کاربرد گسترده هستند :

1. ترانسفورماتور سیگنال ، اندازه کوچکتر و فرکانس های بالاتر (1 کیلو هرتز تا بسیاری از مگاهرتز ، شاید به اندازه 300 مگاهرتز دارند ).
2. ترانسفورماتور قدرت ، اندازه بزرگتر و فرکانس های پایین تر (معمولاً 1 تا 200 کیلوهرتز) کاربرد در انواع دستگاههای الکترونیکی سوئیچینگ

هسته فریت ها معمولا در سلف ها ، سنسورها و فیلترهای EMI / RFI استفاده می شوند.

از آنها برای ساخت ترانسفورماتورها و سلف های با فرکانس بالا (فرکانس سوئیچینگ) استفاده می شود.
فریت آلیاژی از اکسید آهن ، روی و منگنز یا نیکل است که به عنوان آهن ربا آهن نرم در گروه مواد مغناطیسی طبقه بندی می شود.
این هسته ها از نفوذ پذیری بالا و هدایت الکتریکی کمی برخوردار هستند.

———————————————————————————————————————————————